تفاوت پرینتر سه بعدی FDM و SLA
مواد اولیه و رنگها
پرینتر سه بعدی FDM معمولا از الیاف PLA یا ABS استفاده میکنند، البته بعضی مدلها میتوانند با نایلون و بازه ای از ترکیبهای PLA (ترکیب شده با چوب، سرامیک، فلزات، فیبر کربن، و غیره) نیز کار کنند. این الیاف در رنگهای گوناگون در دسترس هستند. اکثر چاپگرهای FDM میتوانند از رولهای الیاف که در دو اندازه استاندارد (قطر: 1.75 یا 2.85 میلیمتر)، از منابع مختلف، در دسترس هستند استفاده کنند. تعداد کمی از چاپگرها (برای مثال، Zortrax M200 یا Tiko) از الیاف اختصاصی یا جعبه های الیاف –که معمولا از رولهای استاندارد گران قیمت تر هستند، اما کیفیت بهتری را ارئه میدهند- استفاده میکنند.
دارندگان پرینتر سه بعدی SLA از انتخابهای محدودتری برخوردار هستند، چرا که رزین ها اختصاصی هستند و نمیتوان از رزین یک شرکت برای چاپگر شرکتی دیگر استفاده کرد. انتخابهای موجود در مورد رنگ نیز بدون شک محدود هستند: برای مثال، Nobel 1 تنها به ارائه رزینهای سیاه، سفید، خاکستری، و شفاف میپردازد. مصرف کنندگان به مواد ارائه شده توسط تولیدکننده وابسته هستند.
دقت و صافی
در چاپگرهای FDM، کیفیت به اندازه نازل و دقت حرکتهای اکسترودر (محور X/Y) مربوط میباشد. عوامل دیگری نیز وجود دارد که بر دقت و صافی مدلهای چاپ شده تاثیر دارند: از آنجا که نیروی پیوند میان لایه ها، در چاپ FDM از چاپ SLA پایین تر بوده، و وزن لایه های بالایی ممکن است باعث فشرده شدن لایه های زیرین شود، ممکن است در چاپ با برخی مشکلات روبرو شویم (برای مثال، پیچ و تاب، چینش نادرست لایه ها، تغییر مکان لایه ها، کوچک شدن لایه های زیرین). این مسائل باعث پایین آمدن دقت و صافی سطح میشود
پرینتر سه بعدی SLA همیشه اشیاء با کیفیت تری تولید کرده، و از چاپگرهای FDM دقیق تر هستند. دلیل این است که کیفیت در درجه اول از طریق اندازه نقطه نوری لیزر یا پروژکتور تعیین میشود – و این اندازه بسیار کوچک است. علاوه بر این، در حین چاپ، فشار کمتری به مدل اعمال میشود. در این شرایط، پرداخت سطح به مراتب صافتر خواهد بود. چاپهای SLA جزئیاتی را به نمایش میگذارند، که چاپگرهای FDM هیچ گاه قادر به تولید آن نیستند. در واقع، دلیل اصلی اینکه مردم به فکر خرید چاپگرهای SLA می افتند، جزئیات بهتری ست که این چاپگرها تولید میکنند.